ആശ്വാസത്തിന്റെയും പ്രതീക്ഷയുടെയും വാക്കുകളായിരുന്നു അത്. അല് അറബിയ്യ ചാനലിന് നല്കിയ പ്രത്യേക അഭിമുഖത്തില് അമേരിക്കന് പ്രസിഡണ്ട് ബരാക് ഹുസൈന് ഒബാമ പറഞ്ഞു: അമേരിക്ക നിങ്ങളുടെ ശത്രുവല്ലെന്ന സന്ദേശമാണ് മുസ്്ലിം ലോകത്തോട് എനിക്ക് പറയാനുളളത്. മുസ്്ലിം രാജ്യങ്ങളോടുളള നിലപാടുകളില് അമേരിക്കക്ക് തെറ്റു പറ്റിയിട്ടുണ്ട്. പക്ഷേ, ഇരുപതോ മുപ്പതോ വര്ഷങ്ങള്ക്കു മുമ്പ് അമേരിക്ക മുസ്്ലിം ലോകവുമായി പുലര്ത്തിയിരുന്ന ബന്ധം പുനരാരംഭിക്കാന് യാതൊരു പ്രയാസവുമില്ല. പരസ്പര ബഹുമാനത്തിലും പരസ്പര സ്നേഹത്തിലും അധിഷ്ഠിതമായ ബന്ധമാണ് മുസ്്ലിം ലോകവുമായി ഞാന് ആഗ്രഹിക്കുന്നത്. മുന് പ്രസിഡണ്ട് ജോര്ജ്ജ് ബുഷ് നിരവധി തവണ അല് അറബിയ്യ ചാനലിന് അഭിമുഖം അനുവദിച്ചിരുന്നെങ്കിലും മുസ്്ലിംകളെ സ്നേഹത്തിലാക്കുന്ന വര്ത്തമാനം ഒരു അമേരിക്കന് പ്രസിഡണ്ടില് നിന്ന് ഇതാദ്യമാണ് കേള്ക്കുന്നത്. എന്നാല്, ഫലസ്തീന്റെ ആഭ്യന്തര സ്വാതന്ത്ര്യം അംഗീകരിക്കുന്ന ഒബാമ, സഖ്യകക്ഷി എന്ന നിലയില് ഇസ്രാഈലിനെ കൈവിടാനാവില്ലെന്ന് അര്ത്ഥശങ്കക്കിടയില്ലാത്ത വിധം വ്യക്തമാക്കുന്നത് ശ്രദ്ധിക്കേണ്ട കാര്യമാണ്. ചരിത്രത്തില് ചില അപൂര്വ്വതകള് സംഭവിക്കാറുണ്ട് എന്നതു നേരാണ്. ബരാക് ഹുസൈന് ഒബാമ അമേരിക്കന് പ്രസിഡണ്ടായി അധികാരമേറ്റത് അത്തരമൊരു അപൂര്വ്വതയാണെന്ന് ലോകമാധ്യമങ്ങള് കൊട്ടിഘോഷിക്കുകയുണ്ടായി. സാമ്പത്തിക പ്രതിസന്ധിയുടെ നെല്ലിപ്പലകയും കടന്ന് പരിതാപ പൂര്വ്വം മുന്നോട്ടിഴയുന്ന അമേരിക്കയുടെ രക്ഷകനായിട്ടാണ് പലരും ഒബാമയെ അവതരിപ്പിച്ചത്. മുസ്്ലിം രാഷ്ട്രങ്ങളുമായുള്ള ബന്ധം മെച്ചപ്പെടുത്തുമെന്ന പ്രസ്താവനയാണ് നേരത്തെ തന്നെ ഒബാമയെ ലോകം ശ്രദ്ധിക്കാനുണ്ടായ പ്രധാന കാരണങ്ങളിലൊന്ന്. കറുത്തവന്റെ ദുരിതഭൂമികയില് വിമോചനത്തിന്റെ വെളിപാട് കൊട്ടിപ്പാടിയ മാര്ട്ടിന് ലൂഥര് കിംഗ് എന്ന മഹാപുരുഷന്റെ സ്വപ്നത്തിന് ചിറകു കൊടുത്തു എന്നതും ഒബാമയെ ശ്രദ്ധേയനാക്കി. ചരിത്രത്തിലാദ്യമായി മുസ്്ലിം പശ്ചാത്തലമുളള ഒരാള് അമേരിക്കന് പ്രസിഡണ്ടാവുന്നു എന്നതാണ് അദ്ദേഹത്തിന്റെ തൊലിക്കറുപ്പിനെപ്പോലും അപ്രസക്തമാക്കിയ മറ്റൊരു കാര്യം. അമേരിക്കയില് കറുത്തവനും വെളുത്തവനും ഒബാമയുടെ കാര്യത്തില് ഐക്യപ്പെട്ടു എന്നതിനേക്കാള് ബുഷിന്റെ നയങ്ങളെ ജനങ്ങള് വെറുത്തു എന്നു പറയുന്നതാവും ശരി. ഒരു യു.എസ് നേതാവില് നിന്ന് ലോകം മുഴുവനും ആഗ്രഹിച്ച തീപ്പൊരി പ്രസംഗങ്ങളുമായി നാടായ നാടൊക്കെ അടക്കി വീഴ്ത്താനും ഒബാമക്കു സാധിച്ചു. ഗ്വാണ്ടനാമോ തടവറയുടെ ഇരുട്ടറകളില് പീഡനമനുഭവിക്കുന്നവരെ ഉടന് മോചിപ്പിക്കുമെന്നും തടവറ അടച്ചുപൂട്ടുമെന്നുമുള്ള പ്രഖ്യാപനം പ്രസിഡണ്ടിന്റ ധീരമായ തീരുമാനമായിരുന്നു. ചുമതലയേറ്റയുടന് അതിനുള്ള നടപടികള് ആരംഭിച്ചു എന്നത് വിശ്വാസ്യത കൂട്ടി. യുദ്ധ കുറ്റവിചാരണാ ട്രെബ്യൂണലില് നടക്കുന്ന 21 കേസുകളുടെ വിചാരണ 120 ദിവസത്തേക്ക് നിര്ത്തിവെക്കാനുളള തീരുമാനം പ്രസിഡണ്ടായി ചുമതലയേറ്റ് മണിക്കൂറുകള്ക്കു ശേഷമായിരുന്നു. ഗ്വാണ്ടനാമോയില് ജയിലറും കോടതിയുമെല്ലാം ക്രൂരന്മാരായ യു.എസ് സേനാ അംഗങ്ങളായിരുന്നു. അവര് ആ നരകത്തില് കാട്ടിക്കൂട്ടിയ കൊടിയ പീഡനങ്ങളെക്കുറിച്ച് അവിടെ ജോലി ചെയ്തിരുന്ന ഒാഫീസര് തന്നെ ഈയിടെ വെളിപ്പെടുത്തുകയുണ്ടായി. ചുമതലയേറ്റ ഉടന് ഇറാഖിലെയും അഫ്ഗാനിലെയും സൈനികമേധാവികളുമായി ഒബാമ ബന്ധപ്പെടുകയുണ്ടായി. അധിനിവേശം അവസാനിപ്പിച്ച് ഇരു രാജ്യങ്ങളില് നിന്നും പിന്വാങ്ങാനുളള സന്നദ്ധതയാണ് പ്രസിഡണ്ട് പ്രകടിപ്പിച്ചിട്ടുളളത്. സത്യപ്രതിജ്ഞ ചെയ്ത ശേഷം നടത്തിയ പ്രസംഗത്തില് ഇറാഖ് ഇറാഖികള്ക്ക് നല്കുമെന്ന ഒബാമയുടെ വാക്ക് സമാധാനപ്രേമികളെ ഒട്ടൊന്നുമല്ല സന്തോഷിപ്പിച്ചത്. രാഷ്ട്രീയ-സാമ്പത്തിക വ്യവഹാരങ്ങളെ തിരുത്തിയെഴുതുവാന് ഈ യുവ നേതാവിനു സാധിക്കുമെന്നാണ് ലോകം പ്രതീക്ഷിക്കുന്നത്. ആ പ്രതീക്ഷകള് അസ്ഥാനത്താവില്ലെന്നാണ് ഒബാമ നല്കുന്ന സൂചനയും. എന്നാലും ചില എക്കശ്ശങ്കകള് പ്രസിഡണ്ടിനെ വേട്ടയാടുന്നുണ്ടെന്ന് വ്യക്തം. പ്രധാനമായും പശ്ചിമേഷ്യന് പ്രതിസന്ധിയെ ചുറ്റിപ്പറ്റിയാണ് ഈ ആശങ്കയും ആശയക്കുഴപ്പവും സ്ഥിതി ചെയ്യുന്നത്. ഗാസയില് കുഞ്ഞുമക്കളെ കൂട്ടക്കൊല ചെയ്ത് ഇസ്രാഈല് കാടന് പട്ടാളം ഭീകരതാണ്ഡവമാടിയപ്പോള് പ്രസിഡണ്ടായി നിയുക്തനായിരുന്ന ഒബാമ ഇസ്രാഈലിനെതിരെ ഒരക്ഷരം ഉരിയാടാന് ധൈര്യപ്പെട്ടില്ല എന്നത് ശ്രദ്ധേയം. തന്റെ രംഗപ്രവേശത്തോടെതന്നെ അമേരിക്കയെ നിയന്ത്രിക്കുന്ന ജൂതലോബിയെ അസ്വസ്ഥമാക്കേണ്ടെന്നു കരുതിയാണ് അദ്ദേഹം ഇങ്ങനെ ചെയ്തതെന്നു വിചാരിക്കാമെങ്കിലും വംശീയ വെറിയുടെ അസ്ഥിവാരത്തില് പൊന്തിനില്ക്കുന്ന ജൂതപക്ഷം ഒബാമക്കെതിരെ ജാഗ്രതയിലാണെന്ന് വ്യക്തം. നാസി ജര്മ്മനിയിലെ ഹോളോകാസ്റ്റിനു ശേഷം ലോകത്തെ മുഴുവന് ജൂതന്മാരിലും നിറഞ്ഞു നില്ക്കുന്ന ഭയം ഇതുവരെ കൂടൊഴിഞ്ഞുപോയിട്ടില്ല. ജൂതന്മാരല്ലാത്തവരെയെല്ലാം ശത്രുപക്ഷത്ത് നിര്ത്താനാണ് അവര്ക്ക് താല്പര്യം. ഹിറ്റ്ലറുടെ കൂട്ടക്കൊലയേക്കാള് അവരെ ഭയപ്പെടുത്തുന്നത് മുസ്്ലിം ലോകത്തിന്റെ മുന്നേറ്റമാണ്. ലോകത്തിന്റെ സകല മേഖലകളിലും ആധിപത്യം ചെലുത്തിയാലല്ലാതെ രക്ഷയില്ലെന്ന ചിന്ത ജൂതലോകത്ത് കുടിയേറിയത് ഹോളോകാസ്റ്റിനു ശേഷമാണ്. നാസി കോണ്സന്ട്രേഷന് ക്യാമ്പുകളിലെ പീഡനപര്വ്വങ്ങളുടെ ഓര്മ്മകളില് നിന്ന് പൂര്ണമായും മുക്തരാകാന് ലോകത്തെ ജൂത വിഭാഗങ്ങള്ക്ക് സാധിച്ചിട്ടില്ല. ഹിറ്റ്ലറുടെ ക്രൂരതക്ക് പകരമെന്നോണം യൂറോപ്പ്, അവിഹിതമായി പതിച്ചുനല്കിയ ഇസ്രാഈല് എന്ന ജാരസന്തതിയാണ് അക്ഷരാര്ത്ഥത്തില് ജൂതന്മാരുടെ ഭയത്തെ ഉദ്ദീപിപ്പിച്ചത്. ചുറ്റും അറബ് രാഷ്ട്രങ്ങളാല് ചുറ്റപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു എന്നതാണ് ആ ഭയത്തിന് ആക്കം കൂട്ടിയത്. 15 മില്ല്യണ് വരുന്ന ജൂതജനസംഖ്യയില് 7 ദശലക്ഷവും അമേരിക്കയിലാണ് എന്നതിനാല് ആ ഭയത്തിന്റെ പ്രതിഫലനങ്ങളാണ് ലോകം ഇതുവരെ കണ്ട അമേരിക്കന് വിദേശനയത്തിന്റെ കാതല്. അമേരിക്കയിലെ സാമ്പത്തിക-രാഷ്ട്രീയ-സാംസ്കാരിക മണ്ഡലങ്ങളിലെ ജൂതസാന്നിദ്ധ്യം ഒഴിച്ചുകൂടാനാവാത്തതാണ്. കടുത്ത സാമ്പത്തിക പ്രതിസന്ധി നേരിടുന്ന രാജ്യത്തെ സഹായിക്കാന് ജൂതന്മാര്ക്കു മാത്രമേ സാധിക്കൂ എന്ന മിഥ്യാബോധം ഒബാമയെയും പിടികൂടിയിട്ടുണ്ട് എന്നാണ് ഇസ്രാഈലിന് അനുകൂലമായ നിലപാടില് നിന്ന് മനലസ്സിലാക്കാനാവുന്നത്. ഒരു ജൂതന് പകരം 107 മുസ്്ലിംകള് ലോകത്തുണ്ടായിട്ടും ഫലസ്തീനെതിരായ ജൂതധാര്ഷ്ട്യത്തെ ചോദ്യം ചെയ്യാന് ആണുങ്ങള് ജനിച്ചിട്ടില്ല. കഴിഞ്ഞ 105 വര്ഷമായി 180 നോബല് സമ്മാനങ്ങളാണ് ജൂതനായി ജനിച്ചവര് നേടിയത്. 100 കോടിയിലധികം വരുന്ന ലോക മുസ്്ലിംകളില് നിന്ന് 3 പേര് മാത്രമാണ് നോബല് സമ്മാനത്തിന് അര്ഹരായത്. ഈ കണക്കു മാത്രം മതിയാകും ലോകത്ത് മുസ്്ലിംകളേക്കാള് അപ്രമാദിത്യം നേടാന് ന്യൂനാല് ന്യൂനപക്ഷമായ ജൂതസമൂഹത്തിന് സാധിച്ചിട്ടുണ്ടെന്ന് തെളിയിക്കാന്. എന്നിട്ടും മുസ്്ലിം ലോകത്തെ ഭയത്തോടെയാണ് ഇവര് വീക്ഷിക്കുന്നത്. സ്റ്റേറ്റ് സെക്രട്ടറിമാരായിരുന്ന ഹെന്ട്രി കിസിംഗര്, മെഡ്ലിന് ആല്ബ്രൈറ്റ്, പ്രശസ്ത രാഷ്ട്രീയക്കാരന് ബാരി ഗോള്ഡ് വാട്ടര്, ട്രഷറി സെക്രട്ടറിയായിരുന്ന റോബര്ട്ട് റൂബിന് എന്നിവര് അമേരിക്കന് രാഷ്ട്രീയത്തില് ജൂതതാല്പര്യത്തെ ഊട്ടിയുറപ്പിക്കുന്നതില് നിര്ണായക പങ്കു വഹിച്ചവരാണ്. വോള്ഫ് ബ്ലിറ്റ്സര് (സി.എന്.എന്), ബാര്ബറ വാള്ട്ടേഴ്സ് (എ.ബി.സി ന്യൂസ്), കാതറിന് ഗ്രഹാം (വാഷിംഗ്ടണ് പോസ്റ്റ്), ഹെന്ട്രി ഗ്രെന്വാള്ഡ് (ടൈം മാഗസിന്), ജോസഫ് ലെല്യെല്ഡ് (ന്യൂയോര്ക്ക് ടൈംസ്), മാക്സ് ഫ്രാന്ഡകല് (ന്യൂയോര്ക്ക് ടൈംസ്) തുടങ്ങിയവര് മാധ്യമരംഗത്ത് ജൂതസ്വാധീനമുറപ്പിക്കാന് കിണഞ്ഞുശ്രമിച്ചവരാണ്. ഒബാമ ടീമിലെ മിക്കവരും ജൂതപക്ഷപാതികളാണ് എന്നത് പശ്ചിമേഷ്യന് പ്രശ്നത്തില് മുന് പ്രസിഡണ്ടുമാരെപ്പോലെതന്നെ ഇരട്ടമുഖം സ്വീകരിക്കാന് പ്രേരണയാകും. ഇറാഖിനെയും അഫ്ഗാനെയും പൂര്ണമായും വിട്ടുകളഞ്ഞാലും ലോകസമാധാനത്തിനു ഭീഷണിയായ ഇസ്രാഈലിനെതിരെ ചെറുവിരലനക്കാന് ഈ ജൂതലോബിയുടെ കുതന്ത്രങ്ങള് മൂലം ഒബാമക്ക് സാധിക്കില്ല. ഏറ്റവും വലിയ അപകടം പതിയിരിക്കുന്നത് ഹിലാരിയിലാണ്. കടുത്ത ജൂതപക്ഷപാതിയായ ഹിലാരി ക്ലിന്റണ് വിദേശകാര്യ സെക്രട്ടറിയാകുന്നതോടെ അമേരിക്കയുടെ വിദേശനയം ജൂതന്മാര്ക്ക് പൂര്ണമായും വിധേയപ്പെടുമെന്ന കാര്യത്തില് തര്ക്കമില്ല. വൈറ്റ് ഹൗസില് പകുതിയിലധികവും ജൂതന്മാരോ ജൂതദാസന്മാരോ ആണെന്നിരിക്കെ ജൂതവിരുദ്ധ നീക്കങ്ങളുടെ സാധ്യതകളെയെല്ലാം ഇല്ലായ്മ ചെയ്യാന് ഈ സംഘത്തിനു സാധിക്കും. ഇനി ജൂതവിരുദ്ധ തീരുമാനങ്ങളുമായി മുന്നോട്ടു പോകാന് തന്നെയാണ് ശ്രമിക്കുന്നതെങ്കില് ഒബാമയെ കാലാവധി പൂര്ത്തിയാക്കാന് പോലും ജൂതലോബി അനുവദിക്കണമെന്നില്ല. അപ്രതീക്ഷിത ദുരന്തങ്ങളിലേക്കാവും ഈ വിപ്ലവകാരിയുടെ പോക്ക്. മാര്ട്ടിന് ലൂഥറിന്റെയും ജോണ് എഫ്. കെന്നഡിയുടെയും ദുരവസ്ഥ മറക്കാന് മാത്രം ചരിത്രം പഠിക്കാത്തവനല്ല ഒബാമ. ലോകത്തിന് പൊതുവെയും മുസ്്ലിം ലോകത്തിന് പ്രത്യേകിച്ചും പ്രസംഗത്തില് പ്രതീക്ഷ നല്കാന് അദ്ദേഹത്തിന് സാധിച്ചിട്ടുണ്ട്. അത് പ്രവര്ത്തിയിലുണ്ടാകുമോ എന്ന് കാത്തിരുന്ന് കാണാം.
Wednesday, January 28, 2009
Thursday, January 8, 2009
കട്ടച്ചോരയുടെ തെരുവില്
മരണം 700 കവിഞ്ഞിരിക്കുന്നു. തെരുവുകളില് കറുത്ത പുകയും വെടിയൊച്ചയും. പോരാട്ടത്തിന്റെ ബഹളങ്ങള്ക്കിടയില് മുറിവേറ്റവരും അനാഥകളുമായ ഇളം പൈതങ്ങളുടെ കരച്ചില് മുങ്ങിപ്പോകുന്നു. യത്തീമുകളായ ചില കുട്ടികള് ഇതുവരെ വേലിക്കെട്ടിന് അകലെ നിന്നു മാത്രം കണ്ടിരുന്ന ജൂത ഭീകരരെ ഒളിഞ്ഞു നിന്ന് കല്ലെറിയുന്നു. വെടിയുണ്ടകളേക്കാള് പ്രഹരശേഷിയുണ്ടായിരിക്കാം ആ കല്ലുകള്ക്ക്. അവരില് മിക്കവരും ഭൂപടത്തിലെ അതിര്ത്തിരേഖകളുടെ രാഷ്ട്രീയമറിയാത്ത പിഞ്ചുകുഞ്ഞുങ്ങളാണ്. ഒന്നു മാത്രമറിയാം. പട്ടാളക്കോപ്പുകളുമായി മുന്നിലെത്തിയത് ശത്രുവാണ്. അവര് കൊല്ലുന്നത് ഉപ്പയെയാണ്. ഉമ്മയെയാണ്. സഹോദരനെയാണ്. ഗാസ കരയുന്നു. ചുട്ടു പൊള്ളുന്ന കണ്ണീരൊലിക്കുന്ന കവിളിലും പോരാട്ടവീര്യത്തിന്റെ തുടിപ്പ് കാണാമെന്നത് ഒരുപക്ഷേ ഗാസയുടെ മാത്രം സവിശേഷതയാവാം. ശിഫാ ആസ്പത്രിയുടെ പടവുകളില്പോലും ചോരയും മാംസവും ഉണങ്ങിയിരിക്കുന്നു. വിശ്വാസത്തിന്റെ ദൃഢതയില് വിശുദ്ധീകരിക്കപ്പെട്ട ആ കടും ചോരയുടെ കറുപ്പ് ഒലിവ് ഇലകളിലേക്ക് തെറിച്ചിരിക്കുന്നു. സമാധാനത്തിന്റെ അരുമത്തണുപ്പുള്ള ഇലകളില് ഇപ്പോള് കണ്ണീരിന്റെയും ചോരയുടെയും മടുപ്പിക്കുന്ന ഗന്ധമാണ്. പിറന്ന മണ്ണിനു വേണ്ടിയുള്ള പോരാട്ട ചരിത്രത്തില് ഫലസ്തീനികളുടെയും ലോകത്തിന്റെയും ഞരമ്പുകളിലേക്ക് പ്രതിരോധ പാഠങ്ങളുടെ ചോര പകര്ന്ന ഹമാസും ഗാസയും ഇസ്രാഈലിന്റെ നരവേട്ടക്കിടെ ലോകത്തോട് ചില ഉത്തരങ്ങള് തേടുകയുകയാണ്. ദാരിദ്ര്യവും വേദനയും തളംകെട്ടിയ ഗാസയുടെ തെരുവുകളിലേക്കു നോക്കി നിസ്സഹായതയുടെ നെറുകത്ത് നില്ക്കുന്ന ലോകത്തോട്. മനുഷ്യ രക്തമൊഴുകുന്ന തെരുവുകളിലേക്ക് നോക്കി നിസ്സംഗതയുടെ ഷണ്ഡത്വം പ്രഘോഷിക്കുന്ന അറബ് ലോകത്തോട്. മാനവികതാവാദങ്ങളുടെയും മനുഷ്യാവകാശങ്ങളുടെയും പേരില് ശബ്ദമലിനീകരണമുണ്ടാക്കുന്ന ലോകത്തോട്. അമേരിക്കയുടെ ബുദ്ധിയും ആയുധവുമായിട്ടാണ് തെമ്മാടി രാഷ്ട്രമായ ഇസ്രാഈലിന്റെ കൈകള് ഗാസയില് മനുഷ്യരക്തം കുടിക്കുന്നതെന്ന കാര്യം ലോകത്തെ ഏതു ചെറിയ കുട്ടിക്കുമറിയാവുന്ന സത്യമാണ്. പ്രസിഡണ്ട് സ്ഥാനത്തു നിന്ന് ഇറങ്ങിക്കൊടുക്കുന്നതിനു മുമ്പ് ജൂതത്തലവന്മാരോട് ഏറ്റിരുന്ന വാക്ക് പാലിക്കാമെന്നാണ് ബുഷിന്റെ കണക്കുകൂട്ടല്. തത്വത്തില് പശ്ചിമേഷ്യന് സമാധാനത്തിനായി ലോകത്ത് ഏറ്റവുമധികം വിയര്പ്പൊഴുക്കുന്നത് അമേരിക്കയാണ്. എന്നാല് പ്രയോഗത്തില് അതേ തത്വത്തെ പരിഹസിക്കുകയും ഒരു മതസമൂഹത്തെയും ജനതയെയും അപമാനിക്കുകയുമാണ് അമേരിക്ക. ജൂതലോബി നല്കിയ തെരഞ്ഞെടുപ്പ് ഫണ്ടിനോടുള്ള കടപ്പാടു കൊണ്ട് സമാധാനത്തിനു വേണ്ടി സംസാരിക്കുമെന്ന് ലോകം പ്രതീക്ഷിക്കുന്ന നിയുക്ത പ്രസിഡണ്ട് ബരാക് ഒബാമ മിണ്ടാതിരിക്കുന്നു. ചരിത്രത്തിലെ ഏറ്റവും വലിയ സാമ്പത്തിക തകര്ച്ചയിലേക്ക് കൂപ്പു കുത്തിയ അമേരിക്കയെ രക്ഷിക്കാന് ജൂത മുതലാളിമാര്ക്കു മാത്രമേ സാധിക്കൂ എന്ന വിശ്വാസത്തിലാണ് ഒബാമയും. രാഷ്ട്രീയത്തിലും വിദേശനയത്തിലും മുമ്പേ നടന്ന പ്രസിഡണ്ടുമാരില് നിന്ന് ഒരടി പോലും മാറി ചിന്തിക്കാനോ, പ്രവര്ത്തിക്കാനോ ഒബാമക്ക് സാധിക്കില്ലെന്നാണ് പുതിയ സംഭവ വികാസങ്ങള് തെളിയിക്കുന്നത്. ഗാസയിലെ ഇസ്രാഈല് അതിക്രമങ്ങള് കൊടുമ്പിരിക്കൊള്ളുമ്പോഴും ഒബാമ ഇതൊന്നും അറിഞ്ഞ മട്ടില്ല. ഇസ്രാഈല് ടാങ്കുകള് അമേരിക്കയുടെ അനുമതി കാത്ത് ഗാസയിലേക്ക് കടക്കാനൊരുങ്ങുമ്പോഴും കടന്നപ്പോഴും അമേരിക്കയുടെ സാമ്പത്തിക പ്രതിസന്ധി പരിഹാരിക്കാനുള്ള സൂത്രവാക്യങ്ങളെപ്പറ്റിയാണ് ഒബാമ സംസാരിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നത്. ഒരു ജനതയൊന്നാകെ ഏകപക്ഷീയമായ യുദ്ധത്തിന്റെ കെടുതി പേറുമ്പോഴും ചീട്ടുകൊട്ടാരം പോലെ തകര്ന്ന ഓഹരിക്കച്ചവടത്തെപ്പറ്റിയും നികുതിവരുമാനം വര്ദ്ധിപ്പിക്കുന്നതിനെപ്പറ്റിയുമാണ് ഒബാമ ചിന്തിക്കുന്നത്. അമേരിക്കന് ജനത ഉയര്ത്തിയ മാറ്റത്തിന്റെ മുദ്രാവാക്യങ്ങള്ക്ക് തരിമ്പും അര്ത്ഥമില്ലെന്നാണ് അദ്ദേഹത്തിന്റെ സമീപനം തെളിയിക്കുന്നത്. യുദ്ധമര്യാദകളുടെ നിയതരേഖകളെയെല്ലാം കാറ്റില് പറത്തി ഭീരുക്കളെപ്പോലെ ഇരുട്ടിന്റെ മറപറ്റിയാണ് ഇസ്രാഈല് ഗാസാ അധിനിവേശം ആരംഭിച്ചത്. വൈദ്യുതിയില്ലാത്ത നഗരത്തിന്റെ ഇരുട്ടിലേക്ക് ഭീകരതയുടെ ശബ്ദങ്ങളുമായി കടന്നു ചെല്ലുകയായിരുന്നു ഇസ്രാഈല് സൈനികര്. ചരിത്രവും വര്ത്തമാനവുമറിയാതെ ഓടിച്ചാടി നടക്കേണ്ട പിഞ്ചുകുഞ്ഞുങ്ങളുടെ നേര്ക്ക് നിറയൊഴിക്കുമ്പോള് ഇസ്രാഈല് സൈനികരുടെ കൈകള് ഇത്തിരി പോലും വിറച്ചില്ല. 500 ടണ്ണിലധികം വരുന്ന സ്ഫോടക വസ്തുക്കളുടെ ശേഖരമാണ് ഇസ്രാഈല് ഗാസയിലെത്തിച്ചിരിക്കുന്നത്. 1967ല് നടന്ന അധിനിവേശ ശ്രമങ്ങളേക്കാള് പതിന്മടങ്ങ് ആള്ക്കരുത്തും ആയുധബലവും സേനക്കുണ്ട്. പിടിച്ചുനില്ക്കാനായി ഹമാസ് നടത്തുന്ന ശ്രമങ്ങളെല്ലാം നൂതന യുദ്ധോപകരണങ്ങളുടെ സഹായത്തോടെ ഇസ്രാഈല് അടിച്ചമര്ത്തുന്നു. എഫ്-16 പോര്വിമാനങ്ങള് ബോംബ് വര്ഷിക്കുന്നതോടൊപ്പം സേനാ മുന്നേറ്റവും നടത്തുക എന്നതായിരുന്നു തുടക്കത്തില് ഇസ്രാഈല് സ്വീകരിച്ച ശൈലി. മസ്ജിദുകളും വിദ്യാഭ്യാസ സ്ഥാപനങ്ങളും ആക്രമിക്കുമ്പോള് ഇസ്രാഈല് സൈനികര്ക്ക് വര്ദ്ധിത വീര്യമാണുള്ളതെന്ന് ഗാസയില് നിന്നുളള ദൃക്സാക്ഷികള് വിവരിക്കുന്നു. കഴിഞ്ഞ നവംബര് 5 മുതല് ആരംഭിച്ച ഉപരോധത്തിന്റെ കെടുതികളില് നിന്ന് മോചിതരാവാനുള്ള സാവകാശം പോലും അവര്ക്കു നല്കപ്പെട്ടില്ല. സഹായവുമായി എത്തിയ കപ്പലുകളെയെല്ലാം ഇസ്രാഈല് തിരിച്ചയച്ചു. ദാരിദ്ര്യം കൊണ്ട്്് പൊറുതിമുട്ടി കാട്ടുചെടികളും പുല്ലും ഭക്ഷിച്ചായിരുന്നു ഗാസയിലെ പല കുടുംബങ്ങളും ജീവന് നിലനിര്ത്തിയിരുന്നത്. കൊടും പട്ടിണിയുടെ കണ്ണു നിറയുന്ന വേദനകള്ക്കിടയിലും കീഴടങ്ങാന് മനസ്സില്ലാത്തവരായി നിലകൊണ്ടു എന്നതാണ് ചരിത്രത്തില് ഗാസയെ അവിസ്മരണീയമാക്കുക. വിശക്കുന്ന വയറുമായി ആകാശത്തേക്ക് കണ്ണയച്ചവര്ക്കു നേരെയത്തിയത് ബോംബുകളായിരുന്നു. മരണമായിരുന്നു. ജിന്ദിയ അബൂ അംറയെ ഓര്ക്കാതെ വയ്യ. ദിവസവും തെരുവിലെത്തി പുല്ലുകള് വേവിച്ച് കഴിച്ചാണ് ഈ വീട്ടമ്മയും പന്ത്രണ്ടുകാരിയായ മകളും ഗാസയില് വിശപ്പടക്കിയിരുന്നത്. കഴിക്കാന് ഇത്തിരി റൊട്ടിയെങ്കിലും കിട്ടുമെന്നു കരുതിയാണ് പട്ടണത്തിലെത്തിയത്. എല്ലാ ബേക്കറി കടകളും അടച്ചിട്ടിരിക്കുന്നു. വീട്ടിലാണെങ്കില് ഭക്ഷണത്തിനാവശ്യമായ സാധനങ്ങളൊന്നുമില്ല. ഉമ്മയും ഭാര്യയും കുട്ടികളും കരയുന്നത് കണ്ടു നില്ക്കാനാവുന്നില്ല. ഈ പട്ടിണിയേക്കാള് ഭേതമാണ് ഇസ്രാഈലി സേനയുടെ വെടിയുണ്ടകളെന്ന് ഞങ്ങള് കരുതുന്നു- പറയുന്നത് ഘാന് യൂനിസിലെ ഫഹ്മി ഷുറാബിന്റേതാണ് ഈ വാക്കുകള്. ഗാസയിലെ ഒട്ടുമിക്ക കുടുംബങ്ങളുടെയും അവസ്ഥ ഇതു തന്നെ. ജനവാസം കൊണ്ട് വീര്പ്പു മുട്ടുന്ന കിഴക്കന് ഗാസയിലെ ഘാന് യൂനിസിലേക്ക് ഇസ്രാഈല് സേന ഇരച്ചു കയറിയപ്പോള് കൊല്ലപ്പെട്ടത് നിഷ്കളങ്കരായ പാവങ്ങള്. ആക്രമണം രൂക്ഷമായതിനാല് അന്താരാഷ്ട്ര സഹായവുമായെത്തിയവരെല്ലാം സാധനങ്ങള് വിതരണം ചെയ്യാനാവാത്ത അവസ്ഥയിലാണ്. യുദ്ധമേഖലകളിലേക്ക് ഇവരെ കടത്തി വിടുന്നുമില്ല. ഇടവിടാതെ ഇവിടങ്ങളില് ഷെല്ലാക്രമണവും നടക്കുന്നു. വിശപ്പിന്റെ കൊടുമുടി കയറ്റത്തിനിടെ പൊട്ടിത്തെറിക്കുന്ന ബോംബുകളിലാണ് പലരുടെയും പ്രതീക്ഷ. ഫലസ്തീനു വേണ്ടി അനുഭവിക്കുന്ന ഈ കൊടിയ യാതനകള് മരണത്തോടെയെങ്കിലും അവസാനിക്കുമെന്ന് ഇവര് കരുതുന്നു. ഉറക്കെയൊന്നു കരയാന് പോലുമാവാത്ത നിസ്സഹായതയില് ഒരു ജനതയുടെ മാനാഭിമാനങ്ങള് പിച്ചിച്ചീന്തപ്പെടുമ്പോള്, അപലപനീയമെന്ന പതിവു പല്ലവികള് ആവര്ത്തിക്കുന്നതല്ലാതെ ലോകരാജ്യങ്ങള് കാര്യമായ പ്രതികരണങ്ങള്ക്ക് മുതിര്ന്നിട്ടില്ല. അമേരിക്കന് അജണ്ടകള് നടപ്പാക്കാനുള്ള തരിശുനിലമായി ലോകം മാറിയിരിക്കുന്നു എന്ന സത്യത്തിനു മുന്നില് ആധുനിക മനുഷ്യന് ലജ്ജിച്ചു തല താഴ്ത്താം. ഗാസയുടെ നിലവിളിക്കൊപ്പം നിന്ന് നിലവിളിക്കാനല്ല; ഭൂമിയില് മനുഷ്യകുലത്തിന് വംശനാശം സംഭവിച്ചിട്ടില്ലെന്ന് അമേരിക്കയെ പഠിപ്പിക്കാനാണ് ഇനി ലോകം ശ്രമിക്കേണ്ടത്.
Subscribe to:
Posts (Atom)